Thuis

Alyvolta rende het water in, tot ze aan haar middel stond. Ze wenkte de reus dichterbij te komen.

De pijn stak door hem heen, en water werd rood van zijn bloed. Snakaïa krijsde, en schokte. De grote gleuf op zijn kop brande. Door dat hij zat te schokken kwamen kleine golven.

Alyvolta sprak snel tegen de reus. "Ga naar een heler. En zorg dat je wegblijft bij de slang.. ga nu..." Zei ze raadselachtig, terwijl haar groene ogen glommen..

Ze rende daarna verder het water in, totdat ze meost zwemmen om bij de slang te komen. Ze aaide over haar hoofd, en begon zachtjes te zingen, waardoor het water om Snakaïa en haar groen begon op te lichten...

De pijn verzachte langzaam, de slang begon te krijsen. De wond maakte plaats voor een litteken. De gele ogen van de slang gingen open, maar hij kon niets zien. De slang bleef schokken van de pijn en van woede.

"Rustig Snakaïa.."Aly keek met medelijden naar het hoofd van de slang, en met medelijden naar de reus, die ze niet kon helpen om haar eigen redenen...

"Heb je nog pijn?" Vroeg Aly na een tijdje door gezongen te hebben.

Snakaïa antwoord niet, maar het gekrijs hield op. Ze had enorme hoofdpijn, maar zal dat haar niet gaan vertellen.
''Bedankt'' zij de Slang zachtjes, als hij Alyvolta wazig voor haar ziet.

"Je liegt Snakaïa." Aly keek haar doordringend aan. "Houdt rust, ik waak over je..." Ze zwom langzaam het water uit, en bleef met groen oplichtende ogen aan de waterkant zitten.

Snakaïa's hoofd bonsde. De Slang keek nog steeds waziig voor haar uit, maar had de geur van Alyvolta goed opgenomen. Ze wist waar ze zat.

Alyvolta ging in kleermakerszit zitten, en pakte razendsnel een krekel van de grond, die ze in haar mond stopte. "Heerlijk.." Zei ze bitter, waarna ze zachtjes weer begon te zingen.. https://www.youtube.com/watch?v=AJyNMSJxHeA

Snakaïa, liet zich onderwater zakken. Ze was moe, moe van alles van vandaag. Langzaam viel ze in slaap.

Aly werd de vorige morgen wakker.. Ze was droevig, dat kon je zien aan het weer.. Onder de grijze hemel werd het bos goud opgelicht door de gouden stralen van de zon die door het grijs heenschoten, als een gouden kogel door zwavelrook...

Snakaïa werd wakker, een steek in haar hoofd brande als een Bliksemflits door haar heen. Ze bewoog zich door het water. De slang rook nog steeds de geur van de Vrouw. Snakaïa wist nog steeds geen naam.

Aly wandelde het water in, dat er onheilspellend donkergroen uitzag in dit licht.. Ze bleef tot aan haar middel in het water staan, en draaide rondjes met haar handne in het water...

Snakaïa stak haar kop bovenwater, en zag Alyvolta voor haar hoofd. Haar gele ogen staarden Alyvolta dankbaar aan. Een zuchtje wind liet een blad van een boom vallen. ''Bedankt'' begon de Slang.

Alyvolta sprak niet, maar keek Snakaïa alleen maar lief glimlachend aan.. HAar huid was doodsbleek geworden, en haar haar groen als de bomen en het gras om de plek heen.. Haar ogen waren heldergroen met blauw, en ze keek naar het water.. Ze wandelde verder, tot aan de onderkant van haar borsten, in het water...

De slang keek haar vragend aan. ''Wat is er'' vroeg ze verbaasd, zej zwom dichter naar haar toe.

"Niets..." Alyvolta liet de dunne linnen doek die ze droeg van haar afglijden, zodat hij als een oude slangenhuid op het water dreef..

Ze zag een vis voorbij haar middel zwemmen, en greep in het water. Ze had de vis te pakken, en deze lag nu te spartelen in haar handen.. Ze bekeek het met een vreemde, gemene glimlach om haar mond, en met haar levensmagie maakte ze een einde aan het leven van de vis.. Ze nam zijn energie over, en keek hernieuwd de wereld in..

Ze bekeek het donkere water, en stapte er nog verder in, tot aan haar nek...

In het licht van de ochtendzon was een schaduw in de vorm van een vogel te zien.. Ik vloog boven de wezens, ik wilde weten wat hun reactie was. Echter durfde ik niet omlaag te komen.
,,Hallo.." Krastte ik.

(Ik-perspectief, interressante gedachte... )

Aly keek omhoog, en schrok. HAar pupillen verwijdden zich, en ze dook razendsnel onder.. Achter haar oren zaten kieuwen, waardoor ze onder kon blijven, en ze keek met angst het diepe water in, maar met nog meer angst naar het oppervlak...

De groen dot haar die op het water dreef was Aly's camouflage, terwijl ze zich naar het riet begaf...

De slang tilde Alyvolta zorgelijk op, en nam haar op der snuit. Ze wilde haar naar de kant brengen. Wat is er met haar?

Aly klamptte zich vast aan de neus van de slang.. Eerst krampachtig, maar daarna teeds rustiger... Ze spartelde niet emer in het water, maar zwom rustig in het water bij de kant, schijnbaar om weg te blijven van de lucht, met de uil daarbij...

Ik hing stil in het zonlicht, de warme stralingen deden mijn veren tintelen.
,,Hallo.." Herhaalde ik weer.

''Je gaat me nu vertellen wat er is'' beveelde de Slang Alyvolta. Wat eigenlijk best vreemd was, want gister was ze als de dood voor haar.

Aly keek bang naar de uil, en haar groene ogen schitterden onheilspellend.. "Een volgelinge van Jadis..." Sistte ze doodsbang.

''Wie is Jadis'' vroeg Snakaïa onbegrijpend.