Verborgen schuilplaats

Peter kon het niet laten om nog meer narniers dat soldaten mee te nemen, het was tenslotte zijn eigen volk. Hij liet en werktte samen aan het leger kamp opstellen. Hij zette wapensmids in en uitrustingssmederijen. Houthakkers en -bewerkers maakten bogen en pijlen. Het volk hielt zich bezig met het allerdaagse leven: Eten, Naaien en breien, Hout sprokkelen, Vis vangen, Slachten, Honing plunderen van bijen, kaas maken, en voor het eerst dat peter het zag Kleding voor de soldaten maken.

'Daar zijn jullie dus!' riep Zephyr, terwijl hij tussen de bomen door bij het kamp kwam. 'Zo, kan ik nog iets doen of moet ik gewoon mijn snavel houden en me ergens neer laten ploffen?' vroeg hij.

Queen vloog boven de plaats
ze keek naar beneden en zag hier en daar wat rook opstijgen
ze spuwde een grote vlam vuur in de lucht naar boven en gaf er een kreisend geluid achteraan

"Sssst, als aslan je hoort zijn we verloren en zeker als de Telmarijnen weten dat we hier zitten."

"Hou je hier maar schuil tot het juiste moment."

'Wow! Vuurwerk!' zei Zephyr verwonderd. 'Ik ga eerst maar eens wat lekkers zien te knabbelen. Ik heb al zo lang niet meer gegeten.' Hij liep het kamp uit een aan het rand van het kamp had hij een Konijntje te pakken. Deze at hij in een twee hapjes op en ging toen weer terug. 'Zo, die vuurwerkvogel vliegt er nog steeds? Verraad die de schuilplek niet een beetje?' vroeg Zephyr droog.

Queen vloog over een grote heuvel aan de andere kant van het kamp
ze keek er rond en vloog weer terug over het kamp van K.P de grote

'Ik ga wel ffkes met d'r praten...die vuurbal verraad ons straks echt nog.' en Zephyr vloog op. Toen hij bij de feniks begon hij naast haar te vliegen. 'Zeg beste mevrouw Feniks, dit kamp is een schuilplaats, maar uw vlammenzee verraad ons een beetje. Of gooi uw vlammen uit of u land, of u vliegt er vandoor.' zei Zephyr zo vriendelijk mogelijk.

Koning peter klapte tegen zijn met staal beschermde voorhoofd en keek naar de baby dasjes die hem nog steeds overal volgden en zette die op zijn schoot terwijl hij op een stoel zat en knufffelde ze.

Queen keek Zephyr even vals aan
dus ze was niet gewenst..
Dat bepaal ik zelf wel
ze keek ze Griffioen aan zij was veel groter als hem
haar lange vleugels met flammende veren lieten haar erg groot
De lucht is niet van jou

'Ho ho ho! Rustig maar...ik doe je niks...zou niet durven. Dan word ik zo geroosterd. Maarjah je moet zelf weten. Ik heb het gezegt. Ooh en de lucht is ook niet van jou.' zei Zephyr terwijl hij lachtte om het laatste. 'Trouwens...als ik vragen mag. Hoe komt het dat u zo groot is? De meeste Feniksen worden niet groter dan een zwaan.'

mijn voor ouders waren draken
ze zyn samen met de feniks gebonden
haar vleugels maakten een grote lange beweging en ze keek even naar zephyr
ik rooster je alleen als dat nodig is
zij ze iets vriendelijker

(in narnia zijn Feniksen ongeveer even groot als jou Zephyr xD)

"Archers!" Riep Peter hij mocht geen enkel risico nemen.

Queen keek naar KP de grote [ik gebruik eem een afkorting peter]
ze gaf een kreisende toon en spuwde een grote vlam en keek toen naar zephyr
ik ga hier niet weg voor jullie
Queen was veel groter naar Zephyr maar erg rustig voor een feniks
ze dacht even naar haar land die overspoeld was met water, toen de draken en feniksen op de vlucht sloegen

'Aha...vet.' zei Zephyr. 'Nu ka ik maar weer naar beneden, voor ik nog de schuld krijg van het verraden van het kamp. Tot weerziens!' en Zephyr dook naar beneden. 'Sorry Koning, ik heb het geprobeerd.' zei Zephyr terwijl hij weer even boog.

[Owh xD Maar dan is ze dus niet ook niet veel groter dan mij! ]

[Lees bij die vossen dinges = informatie over het beest ]


Queen vloog gewoon door over het landschap en snoof de lucht even op

Zephyr lette al niet mee op de Feniks en hield de Narniërs met de dingen die ze deden.

Queen ging op de heuvel zitten en was stil
haar grote vlammen liet ze koud en zo was ze minder tezien

Zephyr had zin om weer even wat rond te trekken. 'Excuseer mij Koning Peter, maar ik ga weer even wat rondzwerven. Ik keer gauw weer terug.' zei Zephyr en hij sloeg zijn vleugels uit. Met een krachtige slag schoot hij zichzelf de lucht in en zweefde hij heerlijk op de wind mee.

Koning peter zei:"Ik trek me terug naar mijn verblijf." zijn schild en zwaard blikte overdurend mooi, die waren ook als eerste gepoetst door een expert die hem nog heel soms les gaf.

Queen zat nog steeds en bleef rustig zitten

Alle soldaten naar de Rivier, ik wil dat alle wapens en schilden uitrusting, in het kort ik wil dat niks hier blijft staan. Waar is mijn Eenhoorn?" Peter stond in uitrusting klaar en trok met zijn leger richting de rivier.